سوله چیست؟ کاربرد سوله و انواع سوله
سوله (به زبان انگلیسی : industrial shed) به معنی سازه های فلزی با سقف شیب دار میباشد.
در ایران، قابهای اصلی مقاوم در برابر بارهای جانبی (MWFRS) که با سیستم سازه ای قاب خمشی فولادی طراحی می‌شوند را سوله می نامند. این سازه ها معمولا برای پوشش فضا هایی با دهانه آزاد بزرگ و بام سبک و شیبدار و با استفاده از اعضای تیر ستون فولادی I شکل ساخته می شود.
کاربردهای سوله
از سوله در ساخت کارخانه ها، اسکلت ساختمان، سوله انبارها، سوله مرغداری ها، سوله آشیانه های هواپیما، سوله تعمیرگاه ها، سوله فروشگاه ها و سوله های ورزشی که با قاب هایی با دهانه بزرگ نیاز است استفاده می شود. به دلیل بزرگ بودن ابعاد تیرها و ستون ها باید از تیر ورق در پروفیل های سوله استفاده کرد.
سوله سازی به دلیل کاربرد صنعتی از نظر طراحی با سایر سازه ها متفاوت است؛ خصوصاً آنکه قاب ها در این نوع سازه ها کاملاً متفاوت است و دارای شیب است و دهانه ها نیز نسبت به سایر سازه ها بزرگتر می باشد. به دلیل بزرگ بودن ابعاد تیرها و ستون ها، جهت اجرای این سازه نمی توان از پروفیل های موجود در بازار استفاده نمود و باید اقدام به ساخت آنها کرد که اصطلاحاً به آن تیر ورق می گویند.
انواع سوله
سوله همانند دیگر سازه های فلزی دارای انواع مختلفی است که با توجه به نوع کاربری به موارد زیر طبقه بندی می‌شود:سوله تک دهانه به صورت ۸سوله دو یا چند دهنه با ستون مشترک به صورت ۸۸ یا ۸۸۸یا ۸۸۸۸سوله دو دهانه به صورت ۸۸سوله قوسی سوله چند ضلعی
طراحی سوله
طراحی سوله کاری تخصصی و بسیار دقیق، فاکتورهای مهمی در طراحی دخیل هستند که بی توجهی به آن ها می تواند هم هزینه زیادی را به سازنده تحمیل کند که صرفه اقتصادی را زیر سؤال می برد و هم ممکن است نتیجه معکوس داده و استحکام و پایداری سازه را تضعیف نماید و موجب ایجاد حوادث جبران ناپذیر گردد.
برای طراحی یک سوله اطلاعات زیر مطلوب است:
- بار گذاری جانبی سوله شامل بار باد و زلزله
- بار گذاری جرثقیل برای سوله، سؤال: آیا جرثقیل در طراحی سوله در نظر گرفته شود یا خیر؟ (بله: محاسبه بار دینامیکی جرثقیل)
- ارتفاع جانبی سوله و ارتفاع دیوار
- ضریب منطقه ای، رفتار و اهمیت برای سوله
- دهانه و طول سوله
- پوشش مورد نظر سقف سوله (ساندویچ پنل یا ورق گالوانیزه و توری مرغی)
- تعداد قاب های طولی سوله
- بار گذاری برای بار مرده، بار برف و بار نامتقارن
- درصد شیب سقف سوله
- درز انقطاع
- نحوه کنترل جابجایی
- ارائه طرحی با حداقل دور ریز ورق
- محاسبه ضریب طول مؤثر
- طراحی اتصالات و بیس پلیت برای سوله
- طراحی میل مهار(sag rod)
- طراحی پرلین ها به کمک نرم افزار
- ارائه دفترچه محاسبات کامل سوله
- تنش مجاز خاک منطقه موردنظر و نوع زمین
- طراحی تیر حمال جرثقیل
کنترل کفایت اعضاء در برابر نیروهای موضعی و تعبیه سخت کننده در صورت نیاز راهنمایی جهت انتخاب صحیح مقاطع غیر منشوری با توجه کاربری سوله ساختمان سوله شامل ستون، رفتر، پرلین، استرات، وال پست، باد بند، سگراد، سینه بند، پیچ و مهره و سایبان می باشد.
بارگذاری سوله
ترکیبات بار گذاری دخیل در طراحی سوله (در سوله پرداز) به شرح زیر هستند:
- بار مرده سوله
- بار برف سوله
- بار باد سوله
- بار زلزله سوله
- بارهای خاص در سوله
- بارهای جرثقیل در سوله
سوله های سنگین طراحی شده یا ساخته شده
گاهی اوقات سوله سازان علاقه دارند به دلایلی همچون کاهش پرت ورق، سود بیشتر یا احساس نا امنی از سوله هایی که می خواهند بسازند مقاطع را نسبت به طرح ارائه شده قوی تر بسازند. مثلاً ارتفاع جان در پای ستون و تعداد بولت ها را افزایش می دهند و یا عرض بال ها را زیاد تر می کنند یا طول ماهیچه تیر را زیادتر می گیرند. در این میان اگرچه کل طرح قوی تر شده اما باید به نکاتی هم توجه کرد
با توجه به اینکه میزان جذب نیرو در قاب خمشی بر اساس ماتریس سختی بوده و ممکن است با قوی تر شدن یک قسمت، نیروی بیشتری هم جذب شود، لازم است بر این اساس کنترل‌هایی صورت گیرد تا افزایش نیروی داخلی عضو نسبت به نیروی دیده شده در طراحی خطرساز نباشد.
مثلاً جذب لنگر بیشتر در انتهای تیر، نیازمند پیچ های بزرگتری در اتصال تیر به ستون می تواند باشد. با جوش دادن و تقویت بیش از حد پای ستون با استیفنر های متعدد می توان باعث جذب لنگر در یک اتصالی که مفصلی فرض شده گردید و موجب گسیختگی در پای ستون یا ورق کف ستون یا بولت ها یا واژگونی فونداسیون شد.
پیش بینی سوله برای آینده
اصولاً تجربه نشان داده است اضافه شدن یک سوله (دوقلو یا بچه سوله و…) به سوله موجود یا در حال طرح معمولاً نه تنها باری به آن اضافه نمی کند بلکه با توجه به مهار آن و ایجاد لنگر های برعکس در ستون آن هم از نظر تنش و هم از نظر جابجایی وضعیت آن را بهتر می کند.
اما در مورد سوله هایی که قرار است به صورت دوقلو یا چند قلو یا با یک بچه سوله طراحی شوند، اما فعلاً کارفرما قصد دارد که یکی از آن ها را بسازد و بعدها در صورت تأمین مالی بخش دیگر را بسازد، قضیه فرق می کند و از آنجا که در چند سالی که این سوله به صورت تنها استفاده می شود، چنانچه مورد فشار بار باد ماکزیمم یا برف که برای آن طرح شده قرار گیرد، ممکن است عملکرد دیده شده در طرح را نداشته و تخریب گردد.
در این موارد اولاً بایستی سوله ای که فقط قرار است ساخته شود را نیز جداگانه مدل نمود و آن را مورد بررسی و ارزیابی قرار دارد.
چنانچه تنش های این سوله به تنهایی بیشتر از حد مجاز است لازم است آن را تقویت نمود، اما اگر صرفاً در حالت تنها جابجایی آن قدری از حد مجاز فراتر رود به نظر می رسد می توان تا حدودی خاص که باید به تأیید دستگاه های مربوط برسد و این میزان بستگی به تعهد کارفرما در مورد ساخت قسمت نهایی سوله در مدت زمان محدود دارد می توان این جابجایی را نادیده گرفت.
تحلیل دو بعدی یا سه بعدی.
تحلیل سوله به صورت سه بعدی پیچیده می شود و به مهار بندهای سقف بستگی پیدا می کند و حتی اعضای فشاری هم نیرو می گیرند.
برای کنترل جابجایی سوله و استفاده از ظرفیت به هم پیوستگی قاب ها نیاز به مدل سه بعدی هست.
در مدل سه بعدی از نصف بودن چشمه باربر قاب های اول و آخر نسبت به سایر قاب ها و وجود ستون های باد و تیر نعل درگاه و کلاف و حتی دیوار و گاهی کوچکتر بودن فاصله دو قاب اول و دوم برای کاهش جابجایی می توان استفاده کرد.
می توان از باد بند در قاب های ابتدا و انتها برای مهار بیشتر آن ها استفاده نمود.
باید شالوده های این دو قاب برای نیروهای بیشتر باد طراحی شوند.
با توجه به کاهش جابجایی سوله و کاهش اثر −p ممکن است تنش های سوله از حالت دو بعدی کمتر گردند. اما با توجه به اینکه ممکن است تحلیل خیلی دقیق نباشد یا در عمل خوب کار نکنند بهتر است برای کاهش تنش ها از این روش استفاده نگردد.
بلکه صرفاً به خاطر جابجایی از این روش استفاده گردد که خطر خاصی ایجاد نشود.
بهتر است در حالت استفاده از تحلیل سه بعدی برای کنترل جابجایی سوله در قاب دو بعدی جابجایی سوله به عددی مانند دو برابر جابجایی مجاز سوله محدود گردد تا از عملکرد سوله اطمینان حاصل شود.
در حالت تحلیل دو بعدی تنش های خارج صفحه مانند پیچش ناشی از نیروی طولی جرثقیل یا خمش‌های حول محور ضعیف تیر و ستون ها دیده نمی شود.
در هر حال تحلیل سه بعدی واقعی تر است و در واقع علاوه بر باد بندهای سقف به دلیل اتصال Zها به یکدیگر و پوشش سقف توسط ورق موج دار، اصولاً قاب های سوله به هم مرتبط هستند و با هم کار می کنند.
ترکیبات بار
برخی افراد قبل از بار گذاری سوله مقایسه ای بین برش پایه ناشی از زلزله و باد می کنند و فقط نیرویی که برش پایه بیشتری دارد را به سازه اعمال می کنند. (معمولاً بار باد) در حالیکه اصولاً این دو تفاوت های زیادی هم دارند، از جمله:
الف – بار زلزله صرفاً به مراکز جرم به صورت نقطه ای وارد می شود و به هر کجا که جرم وجود دارد. اما بار باد به هر کجا که پوششی وجود دارد اعمال می شود و توزیع آن به شکل خطی است.
ب – اصولاً توزیع بار زلزله در سوله های متقارن، در دو طرف مشابه است. مثلاً در تیرها و ستون های دو طرف اما در مورد بار باد در یک طرف، فشار و در یک طرف مکش داریم و در ستون سقف شیبدار مکش هایی هم به سمت بالا داریم که عکس العمل های ویژه ای را در اعضای قاب و تکیه گاه ها حاصل می کند.
ج – در ترکیبات بار گذاری ترکیبی مانند 0.5WL +DL+SL داریم که در مقایسه با ترکیب بار EQ +DL+SL (که بار زلزله بدون ضریب است) قابل مقایسه نیستند.
اما در مورد ترکیب بار EQ +DL+SL به نظر می رسد قدری دست بالا باشد. چطور است که آیین نامه همزمانی بار برف ۵۰ ساله و باد ۵۰ساله را ناچیز دانسته ولی همزمانی بار برف و زلزله را محتمل می داند. در حالیکه باد خیلی محتمل تر از زلزله است: آیین نامه بار گذاری ایران سال ۸۵ ص۸۳ –بند ۶-۸-۱
(EیاW) +D
(E یا W) 0.5S)+یا+(L r L+D
(E یا W0.5) S)+یا+(L r L+D
آیین نامه فولاد ایران ویرایش جدید:
[(E یا W (L+D]0.75
(E یا W (D]0.75
جالب است که در اینجا ضریب ۰٫۵ برای همزمانی بار باد و برف هم منظور شده است و ثانیاً ضریب به عنوان بار باد منظور گشته در صورتی که این ضریب در ترکیبات بار وارد شود مسائل جالبی به وجود می آید. از جمله اینکه مکش های وارد بر سقف به صورت فشار درآمده و هم جهت با بار برف و بار مرده می شوند و مکش ناشی از بار باد (با ضریب شکل مربوط به خودش) به صورت فشار درآمده و فشار وارد بر سازه به شکل مکش در می آید. البته در ویرایش قبلی آیین نامه فولاد این اشتباهات وجود نداشته است.
اثرات تغییرات LTB وK تیر و ستون بر تنش مجاز آنها
اصولاً هم تیر و هم ستون در سوله از جنس تیر ستون هستند و در هر دو آن ها عموماً ویژگی تیر غالب است تا ستون به دلیل سبک بودن بارها، عمده تنش ایجاد شده در اعضا به شکل خمشی است نه فشاری. مگر در مواردی که ستون دارای جرثقیل سنگینی باشد که درصدی از تنش هم ناشی از نیروی محوری خواهد شد؛ لذا اصولاً بحث بیش از حد دربارهٔ K خیلی در سوله ها مصداق پیدا نمی کند و اصولاً عددی بین ۱٫۳ تا ۲ را می توان به عنوان K ستون به کار برد و تأثیر چندانی بر ابعاد سازه نخواهد گذاشت.
اما در مورد گزینه LTB نرم افزار از این عدد در دو جا استفاده می کند. اولاً عدد LTB کوچکتر از ۱ به این معنی است که طول مهار نشده ستون کاهش داده می شود. مثلاً اگر LTB ستون ۰٫۵ تعریف شود و K آن ۱٫۳:
ضریب لاغری سوله
یعنی بر شکل کمانش عضو و معادله کمانش آن تأثیر می گذارد و از آنجا بر تنش مجاز فشاری. تا این جای قضیه چندان دور از واقعیت نیست، اما LTB به عنوان فاصله مهار های جانبی بال فشاری هم برای برنامه شناخته می‌شود و از آنجا ممکن است در تعیین تنش مجاز خمشی تأثیر فراوانی داشته باشد.
در حالیکه در بسیاری حالات قوطی به کار رفته در دل ستون یا در وسط جان اجرا می شود یا چسبیده به بال کششی و استفاده از آن به عنوان مهار جانبی بال فشاری در محاسبات صحیح نیست. البته راه حل ساده پیشنهاد شده در این رابط جوش دادن یک ورق تقویت جان بین بال فشاری و قوطی مهاربند میباشد.
فونداسیون های گیردار
باید کف ستون ها تحت همه حالات بار طراحی شوند (و بولت ها) چون ممکن است در یک حالت e بزرگ باشد ولی نیروها کم باشند و در حالتی دیگر e متوسط باشد ولی کشش یا فشار در ستون زیاد باشد.
همچنین در صورتی که بخواهیم از فونداسیون منفرد استفاده کنیم، ناپایدار است. چرا که نهایت e که می تواند از بزرگتر باشد تا قسمتی از پی تحت کشش بیفتد است و از آن به بعد پی ناپایدار می شود و همان طور که می دانیم همیشه در حالت گیردار e بزرگتر از است. چون معمولاً لنگر زیادی در پای ستون وجود دارد و نیروی محوری کمی بنابراین e= همیشه عدد بزرگی است.
ضمناً در صورت استفاده از فونداسیون نواری روی پیچش شناژ های رابط طولی نمی توان حساب کرد چون بار باد همزمان به همه قاب ها وارد می شود (همین طور سایر بارها) و چنانچه دهانه سوله بزرگ باشد فونداسیون های نواری عرضی هم شاید خیلی کارساز نباشد. چون اولاً باید آن ها را طراحی نمود (آرماتور و بلند شدگی آنها را) و ثانیاً تغییر شکل آن ها باید بررسی شود که از حد مجاز بیشتر نباشد. ضمناً همان تغییر شکل (چرخش فونداسیون) هر چقدر هم که ناچیز باشد، باید اثر آن را بر روی جابجایی کنیم سوله بررسی کرد. ضمناً معمولاً وصل کردن فونداسیون به صورت نواری بسیار پرهزینه است.
گیر داری فونداسیون
۱. اصولاً هیچ طراحی برای فونداسیون صرفاً مفصلی و گیردار نیست.
۲. چگونگی اعمال گیر داری نسبی در فایل و طراحی اجرایی آن نیاز به تحقیق دارد مثلاً نمی توان گفت چه اتصالی ۲۵٪گیرداری دارد. اما در کل می توان گفت هر اتصالی حداقل ۱۰٪ گیر داری را دارد که از ظرفیت آن می توان برای کنترل جابجایی سوله استفاده کرد. اما باید بولت ها و فونداسیون را هم بر آن اساس طراحی نمود.
۳. گاهی گیر داری نسبی در مورد باری مثل برف تعریف می شود ولی در مورد باری مثل باد نسبت های بدست آمده بین لنگر جذب شده در حالت گیردار و نیمه گیردار متفاوت است.
اثر دیوارهای جانبی سوله
۱. در واقعیت دیوارها مهارکننده جانبی ستون های سوله و نگهدارنده سوله در مقابل باد هستند. هرچند در تئوری ما فرض می کنیم که بار باد از دیوار به سوله منتقل می شود. اما در واقع دیوار خود به تنهایی بار باد را تحمل می کند و آن را به زمین منتقل می کند و اصولاً وجود دیوار در اطراف سوله به کاهش جابجایی آن کمک می کند.
۲. از آنجا که با افزایش ارتفاع دیوار از ۵–۶ متر هم سقوط آجر و مصالح در هنگام زلزله و تخریب دیوار به پایین وجود دارد و هم وزن سازه افزایش یافته و باعث می شود سوله سنگین تر گردد به نظر می رسد بهتر است از کاربرد آجر و دیوار در ارتفاع بیشتر خودداری شود و به جای آن از مصالح سبک و پوشش های نوین استفاده نمود.[۶]
لزوم کاربرد شناژ های رابط در عرض سوله
اگرچه مورد خاصی در مورد اتصال عرضی فونداسیون های منفرد سوله در عرض در آیین نامه‌ها ذکر نشده اما به برخی از محاسن که در ذیل می آید مهندسان را ترغیب می‌کند که به صورت دو در میان یا سه در میان از این کمربندها استفاده کنند:
الف- این کلاف ها به عنوان مهاری مطمئن برای آرماتور و قالب بسته شده قبل از بتن ریزی لحاظ می شوند و از تکان خوردن بیش از حد آرماتور ها جلوگیری می کنند.
ب- در هنگام زلزله باعث حفظ انسجام سیستم پی و سوله و جلوگیری از رانش یکی از فونداسیون های به تنهایی می گردند.
ج- با توجه به وجود درصدی از گیر داری در پای ستون و تغییر شکلی که ممکن است در اثر آن در پی حاصل شود، این شناژ ها این تغییر شکل و چرخش را محدود می کنند.
کنترل کمانش های موضعی
- طبق آیین نامه فولاد ایران و سایر مراجع بین المللی لازم است علاوه بر کنترل تنش در اعضای سازه‌ای فولادی که از تیر ورق ساخته می شوند. نسبت های عرض به ضخامت نیز برای بال و جان اعضا از حدود مشخصی تجاوز نکند تا از کمانش موضعی جلوگیری گردد.
- به نظر می رسد با کاهش تنش موجود به مجاز اعضا می توان این حالت را نادیده گرفت که جای بحث دارد. البته این موضوع در آیین نامه فولاد ایران آمده است. می توان با یک مثال قدری در این مورد توضیح داد:
فرض کنیم نسبت تنش در یک ستون با ابعاد جان۰٫۶×۹۰ و ابعاد بال ۱×۲۰ کمتر از یک شده است. اما به دلایلی طراح یا سازنده مایل است از عرض بال ۲۵ به جای ۲۰ استفاده کند؛ که به نظر می رسد با وجودی که از نظر کمانش موضعی محدودیت وجود دارد. اما چون از ورق قوی تری استفاده شده و در کل تنش موجود به مجاز در آن عضو کمتر می شود، مانعی نداشته باشد. اما اگر از ابتدا طراح نسبت تنش کوچکتر از ۱ را با مقطع دارای بال ۱×۲۵ بدست آورد، این طراحی اشتباه است.
۳. در ویرایش جدید آیین نامه فولاد ایران (مبحث دهم- جدول ۱۰-۱-۲-۱ ص۲۵) حداکثر نسبت پهنای آزاد به ضخامت برای جان ≤ قطعات به صورت ذکر شده که ضخامت های زیادی را برای جان قطعات نتیجه می دهد و به نظر می رسد اشتباه چاپی باشد. چرا که این محدودیت که به عنوان مرز مقاطع غیر فشرده و مقاطع با اجزای لاغر معرفی شده در خود این کتاب در چند جای دیگر نقض شده و به صورت ذکر گردیده است.
همچنین در ویرایش قبلی مبحث ۱۰ از رابطه استفاده شده است.
مجاورت ستون های باد با قوطی های سقف:
- هدف انتقال بار باد به زمین است .(به کمک رفتار خرپایی)
- چشمه باربر قاب اول و آخر نصف سایر قاب ها ست.
جرثقیل
- بایستی نوع پل جرثقیل (تک پل یا دو پل) در ابتدا مشخص گردد. چون این گزینه به سه عامل مربوط می شود: یکی فاصله چرخ های راهبر پل، دوم وزن پل و سوم محل حرکت ارابه که در حالت تک پل زیر پل و در حالت دو پل روی آن ها میباشد.
- لازم است پل بر اساس تنش مجاز، اثر خستگی، خیز (و پیش خیز لازم) و کمانش موضعی طرح شود.
- برای طراحی کامل و دقیق یک سوله که دارای جرثقیل است، بایستی وزن پلها، وزن ارابه، فاصله چرخهای ارابه و راهبر پل معلوم باشد و بایستی این اعداد در نقشه ها ذکر شود تا از مسائل و خطرات بالقوه آتی جلوگیری گردد. مثلاً اگر سازنده وزن پل بیشتری را ارائه کند یا فاصله چرخ های راهبر را کمتر کند، خطرناک خواهد بود.
- بهتر است خیز پل و حماله براساس رابط کنترل شود یا باید توجه نمود که نوع نشیمن جرثقیل نیز خیلی مهم است. اگرچه استفاده از نشیمن کربل که به ستون جوش داده می شود اصولاً مطلوب تر است (چون عضو بالای آن ضعیف نمی شود) اما در مواردی که نیروی زیادی به نشیمن جرثقیل وارد می شود بهتر است؛ از ستون های لبه دار استفاده کرد تا خطر شکستگی کربل یا جوش آن به ستون برطرف گردد.
تغییر ابعاد فایل و تنش اعضا در ورژن های مختلف برنامه
یکی از دلایل تغییرات تنش اعضا در انتقال فایل SAP از ورژنی به ورژن دیگر تغییر فاصله نقاط خروجی یا نقاط check تنش است. (output stations) که در ورژن های پایینتر از ۹ فقط توسط کاربر نسبت داده می شد، اما در ورژن های جدید علاوه بر نقاط قبلی در نقاط تغییر شیب مقاطع و اتصال اعضای دیگر به یک عضو و ورود بارهای متمرکز نیز به صورت پیش فرض برنامه کنترل تنش را انجام می‌دهد که ممکن است در همان نقطه عضو ضعیف باشد.
در برخی از نسخه های SAP برنامه به طور اتوماتیک در مورد اعضایی که ترکیبات بار برای آن ها شامل باد یا زلزله می‌شود تنش های مجاز را ۳۳٪ افزایش می دهد، اما برخی از نسخه این کار را نمی کنند و در کل نسبت تنش بیشتری را نشان می دهند.
اجزای سوله
سوله ها دارای اجزای مشخص و تعریف شده ای هستند، هر قسمت از سوله توسط مهندسین محاسب جزء به جزء محاسبه و طراحی می گردد. بخشی از مشخص ترین اجزاء سوله به شرح زیر می باشد:
- قاب خمشی با تکیه گاه ساده یا گیردار شامل ستون ها خرپا ها یا رفتر ها
- مهار های طولی که عموماً به صورت قوطی با لوله هستند.
- مهار های عرضی که باد بندهای سقف جزی از آنهاست.
- میل مهار ها
- زد یا لاپه که در اندازه های ۶ و ۷ متر در بازار موجود است.
- باد بندها به صورت میلگرد پیش تنیده یا پروفیل مورد استفاده قرار می گیرد
- نبشی سینه بندFlange stay
- براکت ها که وظیفه انتقال بار جرثقیل به ستون را دارد
- پوشش سقف(ورق، عایق، پانل ساندویچی سقف)
نصب سوله
معمولاً اتصال اغلب قسمت های یک سوله به وسیلهٔ پیچ و مهره و در مواردی نیز از طریق جوش انجام می گیرد. به دلیل اینکه تمامی قطعات سوله در کارخانه ساخت بالا ساخته می‌شو
ند و بیشتر اتصالات از نوع فلنجی بود معمولاً عملیات نصب در چند روز خاتمه می‌یابد و این امر باعث صرفه جویی فراوان در وقت و هزینه تمام شده می گردد.
ساخت سوله های ubm , kspan
امروزه با توسعه یافتن علم و تکنولوژی دیگر روش های سنتی و قدیمی پاسخگوی نیازهای کنونی نمی باشند زیرا رقابت در دو زمینه قیمت و سرعت ساخت از بسیار زیاد شده و از اهمیت ویژه ای برخوردارند، به همین دلیل هم اکنون روش های ساخت سوله نیز تغییر کرده و از دستگاه هایی نظیر UBM و KSPAN (یو بی ام و کی اس پن) استفاده می شود که سرعت ساخت را تا حداقل ۵ برابر افزایش می دهند و قیمت تمام شده سازه را به میزان حداقل ۵۰ درصد کاهش می دهند.
سازه ها به صورت ضد زلزله بوده چون بسیار سبک می باشند و در مقابل سرعت باد تا بیش از ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت مقاوم هستند؛ همچنین به دلیل داشتن شیارهای متعدد بر روی سطح خود جریان هوا به عنوان یک پوشش عایق در آنها عمل می کند. البته در مناطق بسیار سرد نظیر سیبری یا مناطق بسیار گرم می توان از پوشش های پلی اورتان برای عایق بندی بیشتر استفاده نمود.
این سازه ها بر روی یک فو نداسیون سبک قابل اجرا هستند همچنین نیازی به جوش کاری ندارند.
نحوه ساخت سوله (kspan , ubm)
دستگاه های ubm , kspan در اصل یک نوع رول فرمینگ می باشند، برای ساخت سوله ابتدا ورق وارد دستگاه می شود سپس طی فرایندی از بین یکسری غلتک عبور می کند که این امر سبب می گردد تا به ورق شکل و قوس دلخواه داده شود. جهت ساخت سوله با دهانه های مختلف این تنظیمات قابل تغییر می باشند.
سپس ورق های شکل داده شده توسط یک ماشین کوچک به نام سیمر (seamer) درهم دوخته می شوند تا دیگر نیازی به جوشکاری نباشد و همچنین قدرت و استحکام سازه را به میزان زیادی افزایش می دهد.
