فولاد سبز:شرکت سوئدی فولاد بدون از زغال سنگ ساخت

هیبریت فولاد ساخته شده با فرآیند تولید هیدروژن را به ولوو می فرستد، ولوو قصد دارد از آن در نمونه اولیه خودروها و قطعات استفاده کند.

به گفته سازنده آن، اولین تحویل مشتری جهان از “فولاد سبز” تولید شده بدون استفاده از زغال سنگ در سوئد انجام می شود.

هیبریت سرمایه‌گذاری سوئدی اعلام کرد که فولاد را به‌صورت آزمایشی قبل از تولید تجاری کامل در سال 2026 به کامیون‌ساز Volvo AB تحویل می‌دهد. ولوو گفته است که تولید نمونه اولیه خودروها و اجزای فولاد سبز را در سال 2021 آغاز خواهد کرد.

تولید فولاد با استفاده از زغال سنگ حدود 8 درصد از انتشار گازهای گلخانه ای جهان را تشکیل می دهد. Hybrit یک سال پیش عملیات آزمایشی را در کارخانه آزمایشی خود برای فولاد سبز در Lulea، شمال سوئد آغاز کرد. هدف آن جایگزینی زغال سنگ کک، که به طور سنتی برای تولید فولاد بر پایه سنگ معدن مورد نیاز است، با برق تجدیدپذیر و هیدروژن است. هیدروژن بخش مهمی از برنامه اتحادیه اروپا برای رسیدن به انتشار گازهای گلخانه ای به صفر تا سال 2050 است.

Hybrit متعلق به فولادساز SSAB، شرکت دولتی Vattenfall و معدن LKAB است.

SSAB 10 درصد از انتشار دی اکسید کربن سوئد و 7 درصد از انتشار دی اکسید کربن فنلاند را تشکیل می دهد. این شرکت گفت تحویل آزمایشی “گامی مهم به سوی یک زنجیره ارزش کاملاً عاری از فسیل است… هدف این است که فولاد بدون فسیل به بازار ارائه شود و این فناوری در مقیاس صنعتی در اوایل سال 2026 نشان داده شود.”

یکی دیگر از سرمایه‌گذاری‌های فولاد سبز، H2 Green Steel، در حال برنامه‌ریزی برای ساخت یک کارخانه فولاد بدون سوخت فسیلی در شمال سوئد، از جمله یک تاسیسات هیدروژن پایدار است که تولید آن از سال 2024 آغاز می‌شود.

صنعت فولاد سبز می تواند آینده شغلی را برای قلب معدن زغال سنگ استرالیا تضمین کند

گزارش می گوید فولاد ساخته شده با هیدروژن تجدیدپذیر می تواند به صنعت صادرات چند میلیارد دلاری تبدیل شود.

یک صنعت جدید فولاد سبز استرالیا می تواند ده ها هزار شغل در مناطق منطقه ای متکی به استخراج زغال سنگ ایجاد کند، به ویژه در کوئینزلند مرکزی و دره هانتر، و با کاهش تقاضا برای کالاهای کربن فشرده، آینده ای را برای آنها ایجاد کند.

این نتیجه‌گیری گزارش موسسه گراتان است، یک اندیشکده مرتبط با دانشگاه ملبورن، که ادعاهایی را بررسی می‌کند که استرالیا پتانسیل تبدیل شدن به یک “ابرقدرت” انرژی سبز را دارد.

این موسسه با ارزیابی قابلیت‌های تولید پاک، دریافت فولاد سبز ساخته شده با هیدروژن تجدیدپذیر می‌تواند به یک صنعت صادراتی چند میلیارد دلاری تبدیل شود که 25000 نفر را در مناطقی استخدام می‌کند که احتمالاً از اقدامات جهانی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای بیشترین ضربه را خواهند دید.

استرالیا زمینه مشترکی برای واکنش به کووید-19 پیدا کرده است. ما می توانیم همین کار را برای تغییرات آب و هوایی انجام دهیمکاساندرا گلدی ادامه مطلب

تونی وود، مدیر برنامه انرژی مؤسسه، گفت استرالیا معمولاً در تولید رقابتی جهانی خوب نبوده و در عوض در «حفاری مواد از زمین» موفق بوده است. اما او گفت که کاهش سریع هزینه انرژی خورشیدی و بادی و منابع انرژی پاک پیشرو در جهان یک “تغییر اساسی اساسی” است.

وود گفت: “ما پتانسیل رقابتی انرژی های تجدیدپذیر را داریم تا تولید را به گونه ای پیش ببریم که تا چندی پیش تصورش را نمی کردیم.” “اگر این را درست انجام دهیم، معمای بزرگ آب و هوایی را که بیش از یک دهه است که ساختار سیاسی ما را گسترش داده است، حل خواهیم کرد.”

گزینه‌های متنوع‌سازی صنایع انرژی بر سوخت‌های فسیلی استرالیا به‌عنوان هدف جهان برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای شامل صادرات انرژی تجدیدپذیر، یا به عنوان برق با کابل زیر دریا یا به عنوان هیدروژن، و توسعه کالاهای کم آلاینده، مانند فلزات، مواد شیمیایی یا سوخت‌های زیستی است.

به جای صادرات هیدروژن تجدیدپذیر، تجزیه و تحلیل نشان داد که به نظر می رسد مقرون به صرفه ترین مسیر اقتصادی، استفاده از آن در استرالیا برای تولید فولاد با آلایندگی نزدیک به صفر باشد. “فولاد سبز” با استفاده از هیدروژن برای ایجاد یک واکنش شیمیایی با اکسیژن موجود در سنگ آهن برای ایجاد فلز آهن و آب ایجاد می شود. سپس فلز تصفیه شده و به فولاد ریخته می شود.

احیای مستقیم سنگ آهن مبتنی بر هیدروژن هنوز تجاری نیست، اما گزارش می گوید که بر اساس یک فناوری اثبات شده شامل گاز است.

کارخانه‌های آزمایشی در آلمان و سوئد در حال ساخت یا برنامه‌ریزی هستند، جایی که فولادساز SSAB اخیراً هدف تولید فولاد سبز را تا سال 2026 تعیین کرده است ، یک دهه زودتر از آنچه قبلاً ممکن بود. سازنده آلمانی Thyssenkrupp در ماه نوامبر زمانی که نشان داد که یک کوره بلند فولادی می تواند تا حدی با هیدروژن کار کند، خبرساز شد .

آینده ای برای کارگران کربن

گزارش این موسسه بر آینده “کارگران کربن” متمرکز است – مردم و جوامع در صنایع متکی به سوخت فسیلی که مشاغل آنها توسط اقدامات جهانی برای مقابله با بحران آب و هوا برای دستیابی به اهداف توافق پاریس تهدید خواهد شد .

نزدیک به 100000 کارگر کربن در استرالیا وجود دارد که 55000 نفر از آنها در “مناطق کربن فشرده” هستند که احتمالاً نسبت به مردم شهرهای بزرگ با چالش های اجتماعی و اقتصادی حادتری روبرو هستند. بیش از 23000 نفر در کوئینزلند مرکزی زندگی می کنند، جایی که آنها 15 درصد نیروی کار را تشکیل می دهند که عمدتاً زغال سنگ استخراج می کنند. 16300 نفر دیگر در دره هانتر هستند.

این گزارش می‌گوید که رای‌دهندگان کربن فشرده در انتخابات فدرال 2019 نوسانات بزرگ‌تری نسبت به ائتلاف به ثبت رساندند، زمانی که تاکید می‌کرد کمتر از حزب کارگر برای مقابله با بحران آب‌وهوایی تلاش می‌کند. اگرچه ممکن است سال گذشته به آن کمک کرده باشد، اما می‌گوید رویکرد دولت موریسون برای حمایت از اهداف آب و هوایی متوسط ​​نمی‌تواند از مشاغل در برابر اقدامات جهانی آب و هوا محافظت کند و به کشور کمکی نمی‌کند تا از فرصت‌های جدید کم کربن استفاده کند.

وود و نویسندگان همکار گای دونداس و جیمز ها این موضع را به پایان می‌رسانند – تاکید بر هزینه‌های کوتاه‌مدت برای کسانی که تحت تأثیر سیاست‌های اقلیمی قرار گرفته‌اند و در عین حال هزینه‌های انفعال را نادیده می‌گیرند – در نهایت بر خلاف منافع ملی استرالیا عمل می‌کند. این بیانیه می‌گوید که رهبران ائتلاف و کارگر هر دو ادعا کرده‌اند که استرالیا باید و همچنان به صادرات محصولات سوخت فسیلی برای دهه‌ها ادامه دهد و در عین حال به توافق پاریس متعهد باشد. در واقع، آینده زغال سنگ، گاز، نفت و محصولاتی که با آنها ایجاد می‌شوند، بسیار کمتر مشخص بود.

این گزارش می‌گوید: «دولت‌های استرالیا باید با کارگران کربن صادق باشند: تلاش‌های آن‌ها برای محافظت از مشاغل کربن در برابر نیروهای جهانی در نهایت شکست خواهد خورد».

«لازم نیست که یک فعال اقلیمی با کارت باشید تا فکر کنید این ایده خوبی است. وود افزود: شما فقط باید فردی باشید که در مورد ریسک ارزیابی می کند. طرح عملی ما می تواند برد-برد-برد باشد. این یک صنعت صادرات جدید ایجاد می کند، از کارگران کربن حمایت می کند و انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش می دهد.

درخواست حمایت دولت

این گزارش در حالی منتشر می‌شود که نهادهای جهانی، گروه‌های صنعتی، سرمایه‌گذاران و رهبران جامعه مدنی از دولت‌ها می‌خواهند از برنامه‌های محرک مورد نیاز برای پیشبرد بهبود اقتصادی از کووید-۱۹ برای رسیدگی به بحران آب‌وهوایی استفاده کنند. وود گفت که توسعه صنعت فولاد سبز به زمان نیاز دارد، اما برخلاف سایر گزینه‌های مورد بررسی، حوزه‌ای است که استرالیا در آن مزیت رقابتی دارد.

در حال حاضر استرالیا سنگ آهن خام و زغال سنگ متالورژی مورد استفاده در تولید فولاد را به کشورهای آسیایی می فرستد و در آنجا فرآوری می شود. اما این موسسه دریافت که استرالیا به دلیل دسترسی به انرژی پاک ارزان قیمت و هزینه بالای حمل و نقل هیدروژن، احتمالاً دارای مزیت هزینه ای در تولید فلز آهن و احتمالاً فولاد تصفیه شده در دنیای کم آلاینده است.

ایجاد یک صنعت تولید فولاد سبز در مقیاس جهانی نیازمند نیروی کار بزرگ صنعتی است، مانند آنهایی که در مناطق استخراج زغال سنگ در مرکز کوئینزلند و نیو ساوت ولز یافت می شوند. این گزارش می‌گوید کاهش هزینه‌های نیروی کار به معنای ارزان‌تر بودن تولید فولاد سبز در آن مکان‌ها نسبت به پیلبارا در استرالیای غربی است، حتی زمانی که حمل سنگ آهن از غرب به سواحل شرقی مورد استفاده قرار گیرد.

این سازمان می‌گوید سرمایه‌گذاری باید از بخش خصوصی انجام شود، اما از دولت فدرال می‌خواهد تا یک برنامه «پر سرسبد» فولاد کم آلاینده را برای ایجاد مهارت‌ها و قابلیت‌های محلی در دهه آینده، احتمالاً با استفاده از گاز ارزان‌قیمت از WA به با توسعه فولاد سبز، یا با کمک به کارخانه‌های فولادی موجود در پورت کمبلا و وایلا برای مدرن‌سازی و بقا، فولادی با انتشار کمتر تولید کنید.

سایر حمایت های دولتی می تواند شامل بودجه فدرال برای مطالعات پتانسیل زمین شناسی ذخیره هیدروژن و در سطح ایالتی و محلی، برنامه هایی برای کمک به کارگران برای بازآموزی باشد.

چرا فقط هیدروژن صادر نمی شود؟

در مورد امکان صادرات هیدروژن خوش‌بینی وجود دارد ، اما گزارش می‌گوید چشم‌انداز آن نامشخص است، تا حدی به این دلیل که حمل و نقل آن دشوار است. یا باید با خنک کردن آن تا 253- درجه سانتیگراد به مایع تبدیل شود یا به یک ماده شیمیایی مانند آمونیاک تبدیل شود.

برای اینکه صادرات قابل دوام باشد، هیدروژن استرالیا باید بسیار ارزان تر از سایر کشورها باشد. این گزارش می‌گوید در حالی که ممکن است یک صنعت توسعه یابد، «ابهامات به این معنی است که بعید است که مهم‌ترین فرصت انرژی پاک استرالیا باشد».

از نظر مشاغل، اگر استرالیا از انرژی پاک ارزان قیمت خود برای تولید کالاهای صادراتی استفاده کند، احتمالاً بیشتر از ارسال انرژی های تجدیدپذیر به خارج از کشور است. تولید به مراتب از تولید برق نیروی کار بیشتری دارد و مشاغل آن به طور کلی دستمزد بهتری دارند.

این گزارش می گوید که فولاد سبز احتمالاً برای آینده قابل پیش بینی بیشتر از فولاد سوخت فسیلی هزینه خواهد داشت، اما اگر هزینه هیدروژن تجدیدپذیر به 2 دلار در کیلوگرم برسد، تنها 1 درصد به هزینه یک خودرو یا خانه معمولی اضافه می شود. 0.5٪ به راه آهن یا جاده.

همچنین گفت که فرصت‌های جذاب، اما احتمالاً کوچک‌تری برای ایجاد صنعت سوخت‌های زیستی پایدار و تا حدی کمتر، توسعه آمونیاک تجدیدپذیر و صادرات برق از طریق کابل‌های زیردریایی، همانطور که توسط پروژه 20 میلیارد دلاری Sun Cable با حمایت میلیاردرها پیشنهاد شد، وجود دارد. اندرو “تویگی” فارست و مایک کانن بروکس، که امیدوار است انرژی خورشیدی را از قلمرو شمالی به سنگاپور بفروشد .

در این بیانیه آمده است که دولت فدرال باید سهمی از سوخت هوانوردی داخلی را که از منابع سوخت زیستی غیرغذایی تامین می‌شود، در نظر بگیرد و گفت که می‌تواند صدها شغل در Collie، Portland و Latrobe Valley ایجاد کند.

این گزارش می‌گوید: «این فرصت‌ها قطعی نیستند و عموماً به سیاست‌های بین‌المللی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای یا مشتریانی که مایل به پرداخت «حق بیمه سبز» هستند متکی است. اما این فرصت‌ها قابل اعتماد هستند، به خصوص اگر جهان از سوخت‌های فسیلی دور شود.»

مشارکت با رقبا

تنانت رید، از گروه صنعت استرالیا، گفت که این گزارش کار بزرگی انجام داد تا ایده انتزاعی مزایای استرالیا در دنیای انرژی پاک داشته باشد و پایه‌هایی را برای سیاست‌گذاری و فعالیت‌های توسعه آینده ایجاد کرد. او گفت که مردم دیدگاه‌های متفاوتی در مورد موقعیت‌های آینده داشتند، برخی از صادرات هیدروژن فله، برخی آلومینیوم و برخی دیگر فولاد هیجان‌زده بودند، اما این گزارش نشان می‌دهد که فرصت دوم چقدر می‌تواند بزرگ باشد.

او گفت که موسسه گراتان افزایش عظیمی در سهم استرالیا از تولید جهانی فولاد را پیش بینی کرده است، تغییری که در دنیایی که کشورها ممکن است به دنبال افزایش تولید داخلی باشند، آسان نخواهد بود. این امر مستلزم همکاری نزدیک با سایر کشورها است. رید گفت: «اگر ما فقط سعی کنیم این کشورها و شرکت‌هایشان را از صنعت فولاد جهانی خارج کنیم، خیلی سخت‌تر خواهد بود تا اینکه با آنها شریک شویم.»

آنگوس تیلور، وزیر انرژی و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، هنگامی که از وی برای پاسخ به این گزارش خواسته شد، به طور خاص به فولاد اشاره ای نکرد، اما گفت که کالاهای پاک ساخته شده با هیدروژن به این کشور کمک می کند تا به یک رهبر جهانی در این صنعت تبدیل شود. او گفت که دولت 370 میلیون دلار برای توسعه آن از طریق شرکت مالی انرژی پاک و انرژی تجدیدپذیر استرالیا متعهد شده است.

مارک باتلر، سخنگوی تغییر اقلیم و انرژی حزب کارگر، گفت که این گزارش مزایای مشاغل و صنعت را در پذیرش آینده انرژی پاک نشان می دهد و نخست وزیر اسکات موریسون را متهم کرد که فعالانه با رفتن به این سمت مخالفت می کند.

وی گفت: «یک طرح بهبود کووید-19 که سرمایه‌گذاری در پروژه‌های تجدیدپذیر جدید مانند هیدروژن سبز را به همراه دارد، ده‌ها هزار شغل جدید ایجاد می‌کند، اقتصادهای منطقه را تحریک می‌کند و قیمت برق ارزان‌تری ارائه می‌دهد.»